Chander groeide op in de K-buurt, de plek waar hij zelf muziek leerde maken en waar hij zijn eerste optredens bijwoonde. “Bij mijn vader thuis heb ik mijn eerste demo’s opgenomen, in [buurthuis] de Bonte Kraai ging ik naar mijn eerste live optredens van hiphopartiesten” vertelt Chander vol liefde als we hem spreken bij ROC Top (de school die onlangs gefuseerd is met RocVA), waar hij nu al 15 jaar docent is. “Dat buurthuis is de bakermat voor hiphop in Nederland. Daar kwam je als je van hiphop hield. De plaatselijke legends traden daar op. Ik was een kleine jongen en zag het op een podium gebeuren en dacht: dit wil ik ook”.
De jongens waar hij mee omging gingen op een gegeven moment, zoals veel stadse jongeren, kattenkwaad uithalen. Chander mocht niet altijd mee. “Ik was jonkie, daarom noemden ze me ook Kiddo. Ze zeiden dat ik talent had, dat ik niet mee naar criminele activiteiten moest gaan maar dat ik beter muziek kon gaan maken. ”
“Ik heb altijd gerapt over de Bijlmer, het was ruig maar het was echt. In rapmuziek kon ik mijn verhaal kwijt. Ik kon vertellen over junkies die in de trappenhal lagen – ik kon vertellen waarom je van hard drugs af moet blijven.” Hij is altijd underground gebleven “als je rapt over religieus fanatisme, jeugdcriminaliteit of tienermoerders [dingen die jarenlang speelde in Zuidoost] dan staat een FunX niet voor je in de rij.” legt hij uit. Ook vertelt hij over de keren dat hij wel door nationale media is opgepikt; toen hij ‘Vieze Meid’ uitbracht, een track die hij voor de grap heeft gemaakt. Chander werd uitgenodigd voor commerciële televisieprogramma’s, de track werd primetime gedraaid op muziekzender TMF én hij stond in bladen, zelfs internationaal! “Dat [een – naar eigen zeggen – pornografisch nummer maken] moet je dus doen om aandacht te krijgen hier in Nederland. Dan zit je opeens rond de tafel met dat soort gasten. Ze boeken me omdat ze denken dat ik een pornorapper ben, maar ik pak dan m’n kans en heb het over de losgeslagen jeugd, onzichtbare armoede en het gebrek aan rolmodellen in de Bijlmer.”
Als artiest ging hij rapworkshops voor verschillende organisaties geven. Het onderwijs is hij toevallig ingerold. “Er was hier een klas die hun leraar terroriseerde. Een kennis van me wist dat ik al met dit soort kids werkte, dat ik wel met ze kon levellen, dus ze heeft me voorgesteld aan de directeur hier”. Vijftien jaar later werkt Chander nog steeds op de school en geeft hij onder andere het vak Burgerschap. Ook geeft hij raples op een soortgelijke school aan een nog jongere doelgroep met zwaardere gedragsproblemen. “Ik heb geen filter, ik zeg jou en de kids hier hoe het is. Ik vind dat ik niet perse heel didactisch ben, volgens het boekje, maar ik ben wel pedagogisch. Ik kan heel boos worden, maar geef ook veel complimenten, heb diverse leervormen en een duidelijke structuur”, vertelt hij lachend. We lopen met Chander door school en het is te voelen dat hij respect van leerlingen krijgt. Leerlingen groeten hem, sommige jongens geven hem boks en één leerling vraagt hem wat terwijl we langs lopen. “Dat ze een diploma halen is voor mij eigenlijk bijzaak, ik wil ze voorbereiden op het leven. Er gaan allemaal kutdingen gebeuren in je leven die je niet in de hand hebt, maar het gaat erom hoe je er mee omgaat”. Terwijl we spreken luistert een collega mee. Ze vertelt vol trots dat de klassen van Chander als een van de weinige klassen altijd vol zitten, Chander vertelt ongestoord verder “Je gaat ze niet allemaal bereiken. Maar sommigen vertrouwen je hun verhaal toe. Ze weten dat ook ik geen heilig boontje ben. Samen zoeken we naar oplossingen, of ik verwijs ze door naar hulp. Ik wil mijn leerlingen iets meegeven”. Met trots vertelt hij over oud-leerlingen “dan zie ik dat ze een eigen onderneming hebben, een geslaagde muziekcarrière of een gezin zijn gestart. Dan denk ik, top, het is goed gekomen.”
Als artiest is Chander op dit moment bezig met een nieuw project. Met het schrijven van een kinderboek op rijm, samen met Atta de Tolk. “Het idee is heel natuurlijk ontstaan. Toen ik aan het voorlezen was voor mijn drie kinderen ging ik het rappend doen, op rijm om het ook voor mezelf leuk te maken. Dat zette ik op Facebook en toen is het een soort van viraal gegaan.” Kiddo Cee werd geboekt om bijvoorbeeld in de ObA voor te lezen uit De Gruffelo, Pier & Mier en Roal Dahl boeken. Hij vertelt dat hij altijd het idee heeft gehad om zelf iets te schrijven. “Op onze manier, met flow en inhoud. Voor onze kids”.
Tekst: Carmen Hogg
Fotografie: Winny Sandvliet
